Afscheid van Sydney en terug naar huis na een fantastische vakantie.

3 maart. Jammer maar het is zover, het was de laatste nacht in onze camper. Deze moeten wij vandaag weer inleveren. Goed koffers inpakken camper leeg en de laatste 21 km links rijden wat een hele gewoonte is geworden. Het inleveren ging heel soepel. Men heeft een taxi voor ons gebeld en na 3 kwartier wachten en meerdere telefoontjes zijn wij zelf maar langs de weg gaan staan om een taxi aan te houden. Helaas deze reden allemaal leeg voorbij. Uiteindelijk stopte er dan toch 1 en de taxi chauffeur verontschuldigde zich maar het was change over time tussen 2 shifts. Goed bij het hotel aangekomen de koffers geparkeerd en naar de trein. Toch nog 1 keer naar de stad lekker laveren en als afscheid nog lekker uit eten aan de Darling Harbour. We zijn weer met de trein gegaan en op ons inmiddels geliefde Town Hall station uitgestapt, daarna met de monorail mee naar Dairling Harbour. Na de oorlog schepen te hebben bekeken en een replica van een VOC schip, lekker een Cocktail op een terras. Het weer was prachtig onbewolkt 33 graden. Na lekker slenteren, een restaurant uitgekozen. Jacqueline nam Tasmanian zalm en ik een Rip eye, lekker een fles wijn erbij en genieten, mensen kijken is ook leuk. De avond lucht had nog wat extra voor ons in petto deze werd met streep wolken van blauw wit naar goud wit over naar koper en toen chocolade met goud (bijna net zo mooi als vuurwerk. Met weemoed hebben we afscheid genomen en zijn met de trein naar Internationaal Inn Hotel (vliegveld gegaan) om de volgende dag terug naar huis te vliegen.

4 Maart. OK het is zover na een nacht goed geslapen te hebben en een goed ontbijt achter de kiezen, de koffers definitief voor de terugreis gepakt (op het gewicht per koffer gelet.) Nog een uurtje voor de Shuttle ons komt oppikken (hadden we wat tijd om het verhaal van 3 maart te schrijven.) Op het vliegveld geshopt en nog 1 keer een Australische lunch. Om 15:30 boarden. Wij vliegen met op dit moment het grootste passagiers vliegtuig dat er bestaat een A380-800 van Singapore Airlines (2 verdiepingen). Tijdens de vlucht ontbreekt het je nergens aan de stewards/stewardessen zijn zeer aardig en behulpzaam. Wij proberen dit deel van de vlucht en de 2 uur op de luchthaven van Singapore wakker te blijven. Misschien ook de eerste uren van de vlucht naar Amsterdam, zodat we de laatste 8 uur slapen en misschien al een beetje van de Jetlag kunnen opvangen door gelijk met de tijd ritme in Nederland mee te lopen. Wat ons opviel aan de A380-800 is de oppervlakte van de vleugels. En omdat we direct achter de vleugels zaten konden we deze goed zien. Bij het opstijgen wordt de vleugel nog een heel stuk over de gehele lengte uitgeschoven waardoor het een onvoorstelbare grote vleugel wordt. Daar wij nogal veel turbulentie hadden kon je goed het doorbuigen van de vleugels zien. Op het vliegveld van Singapore was het een gezellige boel, diverse landen waren met een promotie campagne bezig. Wij hebben een tijd bij Brazilië staan kijken, veel trommels en dansers. Iedereen was in Carnaval stemming. De vlucht met de 777-200 van Singapore naar Amsterdam ging wederom met veel turbulentie gepaard. Wat heeft een 777 kleine vleugels vergeleken met een A380. Zo'n laatste terugvlucht is eigenlijk een heel ongezellige vlucht daar iedereen gaat slapen licht uit stil en de lucht wordt steeds muffer. (de stewardessen blijven aardig.) We landen om 6:35 uur. De koffers draaiden al op de bagageband en na deze te hebben laten besnuffelen door douane honden, konden wij naar buiten. En daar stonden de jongens ons op te wachten, met een echte Hollandse koe (ballon). Lekker met ze bij Starbuck koffie gaan drinken want ze wilden toch al de eerste verhalen horen.

Het is voorbij maar we zitten vol verhalen hebben heel veel foto's en video en heel goede fijne herinneringen aan een fantastisch land.

Wij willen al onze volgers op onze reismee blog bedanken voor hun geduld en reacties.

Jacqueline & Dick van Weenen (over en sluiten)

2 dagen Sydney

1 maart, Onze eerste dag naar Sydney ging moeizaam. We konden allebei niet ons bed uitkomen. Uiteindelijk zijn we i.p.v. 10 uur om 11 uur richting Sydney gegaan. Maar wat hebben wij daar achteraf een spijt van. We wilden ook graag naar Queen Victoria Building een Historisch gezien zeer goede restauratie van een voormalige markthal in landbouw producten. Laten wij nu het goede station hebben uitgekozen. We kwamen midden in Queen Victoria Building uit. Wat is dit prachtig gerestaureerd en zo mooi. Daarna zijn we de straat op gegaan, het was prachtig weer 34 graden. Op zoek naar de Tower om op hoge hoogte Sydney en omstreken te kunnen bekijken. En tevens om ons enigszins te oriënteren. Wij hebben waarschijnlijk weer veel te veel foto's gemaakt. Na een korte wandeling door de straten, geluncht in Hyde park met veel te veel mee eters om ons heen (vogels). De St Mary's Kathedraal van binnen bekeken en tot de slotsom gekomen als we dit met de benen wagen blijven doen we niet veel gaan zien. Goed wij een kaartje voor de sightseeing dubbeldekker gekocht en een toer door de stad gemaakt. (hop on hop off) De brengt je bij alle bezienswaardigheden en tussendoor kan je door mooie straten lopen. Uiteindelijk Sydney aquarium bezocht (bekend om zijn haaien bassin) en zeker deze mocht er wezen. Uiteindelijk aan de Darling Harbour heerlijk gegeten. Moe en voldaan met de trein weer terug naar de Camping. De laatste kilometer in het donken langs een immens grote begraafplaats was alleen een beetje luguber. NU lekker een glas rode wijn en dan Slaaaaaapen. Morgen wel vroeg op en alle batterijen weer opgeladen voor dag 2. Utrecht is mooi. Amsterdam is heel erg mooi. Maar Sydney mag er ook zeker zijn.

2 maart 2^e dag in Sydney. Vandaag lukte het ons wel om op tijd op te staan en zaten we om 9:45 in de trein naar het centrum. We zijn gestart met de 555 bus (een gratis circle) en bij The Harbour uitgestapt een kort stukje lopen en ja hoor daar kwamen de eerste punten van The Opera al in het zicht. Een heel mooi stukje architectuur. Ontworpen door jorn Utzons. De bouw begon in 1959 de architect trok zich in 1966 terug, het gebouw werd niettemin voltooid in 1973. Er is een Concertzaal en een Operazaal. Als je thuis op tv kijkt lijkt het een heel erg groot complex. In werkelijkheid komt het veel kleiner over. Het is een hele grote betonen constructie die heel geraffineerd is opgebouwd uit prefab delen en zoals wij al tegen elkaar zeiden van buiten bekleed met badkamer tegels. Van binnen is de ontvangst etc. een grijze betonnen massa. De concertzaal en Opera zaal zijn met natuurlijke (veel houten) delen afgemaakt. Overdag valt het licht door het dak naar binnen 's nachts lijkt het gebouw op te gloeien. Wij wilden een tour doen maar moesten een uur wachten (en daar hadden we nou net geen zin in). Toen zijn we lopend naar de Rocks gegaan, een Stadsdeel (1 van de oudste buurten van Sydney) waar de soldaten en gevangenen aan land kwamen en gingen wonen. Vandaar door naar de Sydney Harbour Bridge (tijdens de bouw de ijzeren long genoemd) voltooid in 1932 heet nu in de volksmond de klerenhanger. Deze eenboogs brug is in acht jaar tijd gebouwd. De brug werd door 1400 arbeiders gebouwd. Slechts 16 kwamen er om (en maar 2 bij het vallen van de brug tijdens het bouwen). Na een stevige wandeling de brug op, zijn wij in 1 van de pijlers naar de look out gegaan. Hier zie je Sydney, het Opera huis, de skyline maar ook de mensen die de boog van de brug gaan beklimmen. Na de brug zijn wij via allerlei straatjes naar het opstap punt van de dubbeldekker gelopen om weer richting Town Hall te komen. Ook hier nog naar vele mooie gebouwen en contrasten tussen oud en nieuw gekeken. Uiteindelijk in een Ierse Pub een lekker biertje gedronken en op weg naar de trein om naar de camping te gaan. Morgen moeten we de camper voorbereiden om in te leveren. Wij hopen dat alles soepel verloopt de koffers in het hotel achterlaten en nog 1 maal naar de stad.

Jacqueline & Dick

Zig Zag Train, Sydney, Mount Annan, Sydney

26 febr. Vanmorgen zijn wij op tijd vertrokken eerst naar de Aldi, ja die hebben ze hier ook, want we hadden geen brood meer voor ontbijt. Ja, pizza en knoflook brood, maar dat vonden we toch een beetje te veel van het goede. Daarna richting Lithgow voor de Zig Zag trein. Dit is een oude spoorlijn die nog steeds gebruikt wordt. Weliswaar voor de toeristen en met als mogelijkheid om met een oude Stoomlocomotief of een diesel loc te gaan. Helaas was er vandaag geen machinist voor de stoomlocomotief dus moesten we met de dieselloc. Jammer dat we nu toch ook de andere kant van de Australiërs kregen te zien. Er waren diverse mensen aardig boos omdat de Stoom Locomotief niet reed. De woorden' No Worries' hielpen hier niet. In onze beleving ging het om de rit door de Blue Mountains en niet om de Stoomlocomotief. Deze zit vooraan de rij wagons en zie je tijdens de rit toch niet. Wij hebben ons aardig vermaakt met de rit en wat we onderweg te zien en uitgelegd kregen. Daarna zijn we richting Sydney gereden en zijn na een aantal malen gestopt te zijn voor mooie uitzichten en een bezoek aan een Botanisch tuin waar we de Oerbomen (Wollemi Pines) Weliswaar nog jonge exemplaren dichterbij konden zien aangekomen in een buitenwijk van Sydney en wel Parklea. Hier staan we weer op een zogenaamde stads camping. Morgen gaan we terug richting Mount Annan hier gaan we op bezoek bij Karl Heinz Kubice een man die we hebben leren kennen vanuit een gemeenschappelijke hobby namelijk Chevrolets van 20er en 30er jaren. Ook gaat hij met ons naar een boer die er 40 tot 50 in zijn stal heeft staan. Nee dit stond niet in de planning, maar als je toch in Australië bent kan je deze kans niet laten lopen.

27 febr. Eerst naar de Parklea Market Een overdekt Marktplaats (vergelijkbar met onze zwarte markt) heer lekker ontbeten. Daarna vertrokken richting Mount Annan en kijken wat komen gaat. De ontvangst was overweldigend. Cornelia en Karl Heinz Kubica waren zeer gastvrij en het leek of wij ze al jaren konden. Na koffie zijn we vertrokken naar een plaats 45 km van Mount Annan om op bezoek te gaan bij vrienden (Gerhard en Birgit) van Cornelia en Karl En wel om naar een volledig gerestaureerde Chevrolet Tourer (cabriolet) uit 1930 ter gaan kijken. Deze Chevrolet liep als een zonnetje en was volgens ons zo goed als nieuw. Na een fijne middag met veel info over Chevrolets etc zijn wij weer naar Mount Annan terug gegaan. De camper was in de tuin geparkeerd en daar zouden wij slapen. Na een hele fijne avond gingen we veel te laat naar bed. De volgende morgen op bezoek bij Vic Boardman , ver in de 80, die vele Chevrolets heeft staan. Van 1919 tot 1950 en alles daar tussen in. Mijn interesse ging hoofd zakelijk naar de jaren 1924 t/m 1930. Er stonden meerdere modellen 2 deurs 4 deurs sedans, Cabriolets en Trucks. In 4 en 6 cilinder uitvoering. Ook giga veel verschillende gereedschappen, en alles had bij Vic een eigen verhaal. Ik liep daar als een kleine jongen in een snoepwinkel. Wij genoten van elk verhaal van Vic. Na nog info over verschillende foto's aan de wand zijn we buiten heel zoete watermeloen gaan eten. Helaas was daar het moment dat we weer moesten gaan. Wij hebben, na heel hartelijk bedankt te hebben, afscheid van Vic genomen. Vic is bezig met het restaureren van diverse auto's tegelijk. Wij hopen van harte dat Vic nog vele jaren leeft en de tijd heeft om te genieten van zijn hobby. Na een snelle perfecte lunch in een club zijn we met de Chevrolet 4 deurs 6 cilinder van Karl gaan rijden. En wel door de Botanic Gardens van Mount Annan. Wij hebben een pracht tocht gereden. Later thuis terug heeft Karl vele honderden foto's van Chevrolets op onze USB stick gezet, tevens veel info over onderdelen etc. Ook Kregen wij de mogelijkheid om wings voor op de radiator (origineel) van een Chevrolet 1928 te kopen. Op Ebay grijpen we steeds mis en zijn het belachelijk hoge prijzen. Je begrijpt dat wij heel blij waren met deze deal. Aan het einde van de middag hebben we afscheid genomen met het gevoel dat we afscheid namen van heel goede vrienden. Maar ook dat we ze zeker nog weer zullen zien. Wij zijn inmiddels aangekomen in een klein nationaal park midden in Sydney en gaan de komende (laatste) dagen Sydney bekijken.

Groetjes allemaal,

Jacqueline & Dick

van Nelson Bay naar Kiama tot en met de Blue Mountains

22 febr. Na eerst onze reislog verzonden te hebben zodat jullie weer een beetje op de hoogte zijn, zijn wij vertrokken met het doel de Old Pacific Highway te gaan volgen Tot aan Sydney (en eventueel verder) Om dit doel te halen moesten we eerst van Nelson Bay via New Castle, Belmond en Wyong. Dit is niet de Snelweg nr 1 maar de kustweg. Wij zijn blij dat we dit gedaan hebben daar dit een heel mooi stuk is langs dorpen, door dorpen, langs de zee, dan weer grote mijn/staal industrie om uiteindelijk over de 1 en de 6 dwars door Sydney (en al de voorsteden)te rijden. Natuurlijk deden wij dit volgens ons in de spits. Het was erg druk, maar het links rijden gaat perfect. Bij Campbelltown zijn wij de Grand Pacific Drive gaan rijden, daar wij nog de tijd hadden om een stuk verder te komen. Het eerste stuk van de rit ging over een op pilaren in de oceaan gebouwd stuk weg, erg indrukwekend. Wij zijn daar even gestopt om video en foto's te maken. Er viel ons iets op om de spijlen van de wegafrastering zaten heel veel hangsloten. Onze eerste indruk was dat dit van ex werknemers aan dit bouwwerk waren. Bij nog eens goed kijken zagen we dat ze allemaal gegraveerd waren met namen hartjes datums. Bij navragen bleek dat dit allemaal liefdes/trouws verklaringen waren. Dit bouwwerk is in 2000 geopend en nu al zoveel sloten. Hoe ziet het er over 10 jaar dan uit? Verder richting Wollongong een grotere kustplaats. Hier voor de eerste keer een Big Mac gegeten in deze vakantie. Uiteindelijk zijn wij in Kiama uitgekomen op een camping wederom vlak aan zee. Het stuk tussen Campbelltown en Kiama is inderdaad een heel mooi stuks Australië met al die ver gezichten, kliffen, stranden en mooie huizen, zowel heel oud als heel modern. Op de camping zijn wij na het plaatsen van de camper een tocht via het strand naar boven gelopen zodat we boven de cliffs uitkwamen om het hoog opspatten van de golven op de cliffs te kunnen vastleggen met Video en fotocamera. Morgen gaan we op weg onder Sydney door, naar het beginpunt voor onze reis door de Blue Mountains. Hier hebben we door e.e.a. te verschuiven nu 2 dagen extra ingeplakt.

23 febr. WE zijn al vroeg op pad. Eerst boodschappen doen daarna naar de Blue Mountains. Jacq. Fotografeert voor mij diverse vrachtwagen combinaties, Mack, Kenworth, White etc. We slaan op een gegeven moment af omdat we een bord Warragamba Dam zagen, 1 van de 6 dammen rond Sydney, maar dan ook wel de grootste. Gebouwd van 1948 tot 1960. Deze dam verzorgt in het systeem met de andere dammen de watervoorziening van 4.5 Miljoen mensen in Sydney. De bovenkant van de dam konden we goed zien. Goede info in het Informatie centrum over de bouw (met film) en alle nieuwe aanpassingen gezien de steeds meer voorkomende floodings. Jammer was het dat er geen mogelijkheid was om aan de andere zijde 93 mtr onderaan de dam te kunnen komen. Daarna zijn we onze weg weer gaan vervolgen richting De Blue Mountains. En wij dachten dat we al veel gezien hadden. Nou niet dus, wat een uitzichten, weidsheid, rots partijen en hoogtes. We weten nu ook waar de naam Blue Mountains vandaan komt. Deze komt doordat de olie van de eucalyptus bomen, die er veelvuldig groeien, verdampen dit geeft een blauwe nevel. Nog even naar Echo Point gereden om naar de Three Sisters kijken. Een Aboriginal geschiedenis over 3 dochters die in steen veranderd zijn door hun vader. Toen naar onze geplande camping. Deze was vol en dat hadden we nog niet meegemaakt. Gelukkig was er in Blackheat (10 km verder) wel een camping met voldoende plaats. Na het eten plannen maken voor de wandelingen die we willen gaan doen maar ook de Skyrail de skywalk de skytrain en de Skycable.

24 febr. Vanmorgen om 10.00 uur stonden we per ongeluk al op het eerste uitkijkpunt Govetts Leap, dit omdat we de verkeerde kant de camping afreden. Wat een geluk was dit eigenlijk, want wat was dit een mooi uitzicht en wat hebben we hier een mooie wandeling gemaakt. Ja, op verkeerde schoenen en geen water bij ons, want het was toch maar 15 minuten??? Nu dit leert weer, als er staat 15 minuten maak daar maar een uurtje van of wij hebben een bordje gemist. Maar het was de moeite waard, we hebben genoten. Verder naar Scenic World, hier met de kabelbaan tussen twee bergtoppen gehangen met een glazen vloer. Nooit gedacht dat ik hierin zou stappen (jacq). Hierna met de oude steenkooltrein naar beneden geschoten, steilste trein ter wereld zeggen ze (58%) , en beneden in dal over de 'skywalk'gelopen. Prachtige paden tussen de bossen en langs de oude mijn, welke dus plaats heeft gemaakt voor deze toeristische attractie. Na een paar uur lopen terug omhoog naar boven met de kabelbaan. Wat een dag en beleving. Verder weer met de camper naar Leura, maar weer een uitkijkpunt langs de weg, dus stoppen maar weer. Goed weer op weg, High Thee genoten in het mooie Leura en om half 6 in de Scenic cinema naar de film The Edge te kijken op een mega groot scherm. Deze film gaat over de Blue Mountains en de oeroude bommen die hier gevonden zijn die nergens ter wereld meer groeien. Weer terug naar Katoomba om de campingplaats veilig te stellen. We waren van plan om ergens te gaan eten, maar op de camping aan de praat gekomen met Nederlanders die al 31 jaar in Australië wonen. Liep wat uit dus op de camping zelf maar wat te eten gemaakt. De vesten aan, zaklampen mee en vanaf de camping een kleine avondwandeling gemaakt. De diverse uitkijkpunten zijn 's avonds namelijk verlicht en dit ziet er sprookjesachtig uit. De drie zusters mooi uitverlicht en de diverse watervallen met lampen erop, prachtig. Zoals jullie misschien begrijpen, het was een drukke dag, maar wondermooi. Wij zijn kapot hebben spierpijn blaren en gaan nu lekker slapen.

25 febr. Vannacht slapen we op dezelfde camping als gisteren avond in Katoomba, dus konden wij vanmorgen lekker uitslapen. Anders moet je om tien uur van het terrein afzijn, nu hebben we geslapen tot 9.00 uur. Na een rustig ontbijt eerst maar weer naar het uitkijk punt vlak bij de camping gelopen om de skyrail, waar we gisteren in hebben gezeten nog eens goed op de foto te zetten en vooral de diepte waarboven hij hangt. Toen in de camper gestapt en de cliffroute gereden, dit houdt in veel in en uit stappen om overal de mooie uitzichtpunten te kunnen fotograferen en filmen. Wij kunnen jullie verzekeren dat dit heeeel vermoeiend kan zijn. De bedoeling was om bij de Wentworth Falls een middel lange wandeling (1.30 min) te maken en daarna bij de drie sisters een korte +- 30 min. Goed wij met goede moed begonnen aan de wandeling van 1.30 minuten, water mee, ingesmeerd met deet en zonnebrand, petje op, alles voor mekaar dus. Zijn we halverwege, zien we onder ons de waterval en mensen lekker zwemmen, Dick zegt daar komen we niet met deze route maar is wel leuk, laten we een stukje van de andere route lopen en kijken waar dit ons brengt. Nu jullie raden het misschien al, na 500 traptreden naar beneden een schitterende beding en heerlijk fris water. Iedereen maakt foto's van elkaar en zit of ligt uit te rusten. Wij verder want we zijn al zover dan kan de rest van de wandeling ook nog wel volgens Dick, het was op dat moment 16.00 uur en het volgende bordje geeft aan dat we nog twee uur te gaan hebben voor we op de parkeerplaats zijn!!!! Twee uur dan is het dus 18.00 uur als we aankomen en dan is het beneden in het bos al donker en koud. Teruggaan is ook geen optie want dat was net zo lang, de pas erin dan maar. Echter al de 500 treden die we naar benden zijn gegaan moesten we ook weer omhoog en dit ging op spectaculaire wijze kan ik je vertellen, we hadden nog net geen touw nodig. Om half zes zijn we bijna boven en op de parkeerplaats, we hebben weer daglicht en zon, komen we mensen tegen die naar een uitkijkpunt dichtbij lopen, dit geeft moed we zijn er dus echt bijna. Een van deze wandelaars kijkt Jacqueline onderzoekend aan en begint haar op een aardige manier te ondervragen, waar zij vandaan komt hoelang ze al in Australië is, waarschijnlijk een goede manier om te kijken of ze niet oververmoeid of uitgedroogd was. Dit was achteraf niet zo raar ze zag ook inderdaad donkerrood en hijgde als een postpaard. Staan we eindelijk boven is het zoals we al bang voor waren de verkeerde parkeerplaats, we moeten een heel eind terug. Dit kon gelukkig via een short cut trail van 20 min. alleen weer trappen, Jacq kon ze niet meer zien. Om 18.00 uur kwamen we bij de parkeerplaats aan en zagen we de camper staan, we zijn nog nooit zo blij met onze Apollo geweest. In Katoomba twee pizza's gehaald, gedoucht, een was gedraaid en naar bed. We zijn alle twee helemaal op, maar wat hebben we een prachtige dag gehad en een hoop mooie natuur gezien foto's gemaakt. Morgen gaan we weer verder en nemen we waarschijnlijk afscheid van de Blue Mountains.

Wisten jullie dat:

De staart van een Kangaroe de grond niet raakt als het op snelheid hopt hij gebruikt zijn staart dan als balans het is recht bij het springen en staat omhoog bij het stoppen.

Grote kangoeroes kunnen met elke jump gemiddeld 9 meter springen.

Van Coffs Harbour naar Nelson Bay

19 febr. Wij hebben besloten om van de hoofd weg, weg te blijven en via een binnen door weg richting Coffs Harbour te rijden. Uiteindelijk zijn wij na een aantal uur in Byron Bay aangekomen, dit is echt een vakantie plaats het was er erg druk maar we begrijpen ook waarom. Veel strand, surf en speel mogelijk heden en heel veel restaurants en souvenirs winkeltjes. We zijn naar het hoogste punt (weer de water reservoirs) gereden om een blik over de stad en het strand te krijgen. Daarna zijn we naar Evans Head gereden (dit is een hele omweg omdat je de 10 km heen ook terug moet rijden. Het uitkijk punt was weer heel erg mooi. De 10 km terug werd extra beloond omdat we nu een Koala in een boom zagen en we wel konden stoppen om foto's en video te maken. Het was een bruine dit maal. We hadden tot op heden alleen grijze gezien. De Koala keek vanaf zijn plek in de boom naar ons met een gezicht van, nog nooit een Koala gezien? Daarna zijn we rond 17:00 uur in Coffs Harbour aangekomen. Na inchecken zijn wij direct op pad gegaan om een internet café te vinden. Dit is gelukt zoals jullie aan het voorgaande verhaal hebben kunnen zien. Dit is uiteindelijk bij een backpackers lodge gelukt. Wij horen al een aantal dagen om ons heen dat er veel problemen zijn om op internet te komen. (meen geeft de schuld aan de Cycloon Yasi welke een storend magnetisch veld heeft veroorzaakt. Wij denken dat dit niet zo is want de mobile tel. Blijven perfect werken. Na het online zetten zijn wij lekker gaan eten bij een Italiaan, Daarna naar het Camper parc terug. Wederom vele Kangaroes op de camping. In 1 van de Camp kitchens zat een Possum dit is een buideldier zo groot als een grote kat en is familie van de Kangaroe. De Possum eet alles wat los en vast zit en kan best agressief worden. (zie foto) Later toen we net op bed lagen hoorden we een hoop kabaal op de camper (liep die Possum over ons dak te dansen) In de nacht hoorde we een geluid en bij het naar buiten kijken liep er een hele grote leguaan naast de camper Zwart met witte strepen. En echt geen kleintje. Bij navraag de volgende morgen kregen wij van de managers te horen dat deze grote leguanen met regelmaat vanuit het Rain Forrest over de camping lopen.

20 febr. Wij zijn een dag extra op deze perfecte camping gebleven, goede plek en het strand op nog geen 10 mtr achter de camper. Maar? Wat wij nog niet wisten was dat het een heel warme dag zou worden. Namelijk 38 graden. Goed nieuwe plannen maken want wij zijn niet van plan om te verbranden en van de warmte niets te doen. Dus de kaart gepakt en gekeken wat er te zien/doen is in de omgeving. We zijn 90 Km richting Dorinda gereden een plaatsje heel hoog in het National Rain forest Parc Dorinda. De weg heen was weer eens zeer de moeite waard, met vele ver gezichten, airco, stroomversnellingen en prachtige huizen. Vele in die nu voor ons wel bekende Queensland bouw. Dit houd in dat ze op pallen staan ook al is het op een berg. Dit is gedaan om een natuurlijk luchtstroom onder het huis te creëren (een soort natuurlijke airco) Boven na het Dorp Dorinda te zijn gepasseerd zijn we bij een informatie centrum van het National Parc een soort Sky walk opgelopen. Dit is een wandelpad hoog op een stalen constructie. Je loopt dan eigenlijk bovenop het rainforest. Het geeft onderweg veel informatie over het rainforrest en tevens een adembenemend uitzicht. Rond 16:00 uur zagen wij dat er hele grote donderwolken gecreëerd werden en dachten' OK we moeten maar eens terug' . De terugweg ging via diverse watervallen en langs mooie bossen. Ook een mooie Chevrolet 1926 (welke langs de weg te koop stond). Toen we uiteindelijk in Goffs Harbour waren aangekomen zagen we prachtige bliksemschichten in de bergen, waar wij een uur daarvoor nog waren. Wij lekker in de zon over de pier en langs leuke punten gelopen. Op de camping nog even gezwommen in het zwembad, zelfs in het water was het warm. Morgen op weg richting Port Stevens.

21 febr. Wij waren op tijd op dachten wij, maar wij hadden geen rekening gehouden met de tijdslijn het was 1 uur later dus i.p.v. om 8 uur weg rijden is het dus toch al 9 uur. Maar goed wij op weg naar een bananen plantage (we zitten tenslotte aan de bananacoast van Australië) Hier hebben wij de uitleg van de herkomst van de banaan op Australië gehad (hier gaan we jullie niet mee vermoeien) wel met het feit dat de grote plantages eigenlijk allemaal door de Italiaanse emigranten in New South Wales zijn opgestart, met heel veel hulp van Indiërs vandaar dat er in deze buurten de eerste tempels van de Sikhs waren. Veel van de Italiaanse 2^e generatie en de generaties daarna zijn of naar Queensland vertrokken om daar opnieuw te beginnen of hebben voor een ander beroep gekozen. Ook begrepen wij nu waarom wij in Queensland veel meer bananen plantages zagen. De bananen in NSW in de omgeving van Coffs Harbour zijn voor nationaal gebruik ze groeien langzamer en zijn kleiner maar veel zoeter van smaak. Wij kunnen melden dat dit klopt. In Queensland zijn meer plantages omdat ze daar in het tropisch klimaat veel sneller groeien . Alle bananen vanuit Queensland zijn bedoeld voor de export. Nu is de oogst in NSW vele malen groter dit jaar als normaal dus nu zal er een deel gebruikt worden voor de export (dit ivm de catastrofale cycloon Yasi). Wij zijn daarna door gereden naar Port Macquarie een stad met een lang verleden. Het diende lange tijd als verbanningsoord van het koloniaal bestuur voor recidivisten. Tegenwoordig heeft het toerisme deze havenstad stevig in zijn greep. Nou wij hebben er lekker kunnen lunchen. Weer op weg nu richting de Nelson Bay er is daar een camping te midden van een Koala reservaat. We moeten er wel een aardig stuk voor omrijden maar het lijkt ons de moeite waard. Onderweg werden we in deze beslissing gesterkt Jacqueline had er reeds 2 in de bomen gespot. Een mooie plek aan de Nelson Bay een mooie Pelikaan direct voor ons in de bay. Na het plaatsen van de camper gaan we eerst maar een wandeling maken. We vonden een wandel route 5,4 Km, nou wij in alle staten nu gaan we heel veel koala's zien. HELAAS wij hebben er niet 1 gezien, wel heel veel lach vogels. (en lol dat ze hadden). Nu hebben we op advies van iemand veel knoflook gegeten, tegen de muggen, maar nu zien we geen koala's meer en hebben ook aanmerkelijk minder aanspraak en buren ?? (HIHI). Goed morgen vroeg via de andere zijde van dit reservaat, naar de Koala Nursery, daarna door richting Sydney. Wij hebben namelijk onze route iets aangepast we gaan voorbij Sydney richting Wollongang, The Grand Pacific Drive. Daarna via de andere kant langs Sydney naar de BlueMountins daar willen we minimaal 1 dag extra verblijven voor we naar Sydney rijden.

Wij zijn nog steeds in een opperste beste vakantie stemming. Het is een pracht vakantie.

Wisten jullie dat:

21% van de gokkasten van gehele wereld in Australië staan. De Australiërs gokken heel graag

De Australiërs het land is met de meeste 4WD auto's

Quantas de een na oudste vlieg maatschappij ter wereld is
(KLM is de oudste)

Dat 70% wol van de hele Wereld uit Australië komt er zijn in totaal meer dan 126.000.000 schapen.

Allemaal de allerbeste groeten van ons.

Jacq & Dick

Van Airlie Beach via Mackay naar Hervey Bay de Gold coast en uiteindelijk Coffs Harbour

Vandaag maandag 14 febr. Met pijn in ons hart de mooie camping verlaten, je weet nooit waar je de avond weer terecht komt. Wij zien eruit als paddenstoelen alleen dan wit met rode stippen, onder de muggen bulten dus. Ondanks mijn meegenomen tropen Deet 50%, maar in het flesje helpt het niet, je moet het wel opsmeren, stom, stom, stom. Op pad gegaan richting Mackay, via de A1 en vlak voor Mackay afgeslagen voor een mooie route binnen door naar het Eungella Nat. park. Australië heeft in ieder geval een eend minder, sorry maar was niet meer te ontwijken, gatver wat een rot gehoor is dat. De omgeving was in ieder geval mooi, hierna in een voorstad van Mackay boodschappen gedaan en naar het info center gegaan om een camping te vinden. Deze gevonden vlak langs de weg, zodat de volgende dag weer snel op pad kunnen. We zijn vandaag niet veel opgeschoten maar hebben wel weer mooie natuur gezien. Eerst nog naar de haven en het centrum van Mackay om hier een indruk van te krijgen' S avonds op de camping voor het eerst zelf de BBQ gebruikt, was erg lekker.

Dinsdag 15 febr. Om 8.30 al weer op de weg. We krijgen een heel ander levensritme hier, nog even en we gaan gezond leven. We willen proberen om een heel eind richting Hervey Bay te komen om hier een uitstspje naar 1 van de eilanden te maken. Met flink de sloffen erin komen we richting Rockhampton hier komen tot grote vreugde van Dick steeds meer grote vrachtauto's op de weg en minder leuk, boordjes met slow of stop. Daarna auto's met long/oversize transport en vele politie auto's. Blijkt dit dus groot transport te zijn met zeer zwaar materiaal voor de mijnbouw in deze streek. Echt al het verkeer moet aan de kant en in de berm gaan staan om deze konvooien er langs te laten. Het vervoer is beide kanten op dus als je erachter zit is het met 50 tot 80 km per uur langzaam aan kachelen totdat je een teken krijgt dat je erlangs mag. We hebben vandaag weer veel geleerd en gezien op de weg, maar ons uiteindelijke doel niet gehaald. Na een vluchtige lunch en een snelle toer door Rockhampton, hebben we tenslotte een camping gepakt iets beneden Gladstone. Op deze camping barst het van de kaketoes /papagaaien en Papagonda's Hier hebben wij vele foto's van kunnen maken. Leuk in plaats van duiven voeren we nu brood aan de papagondas en Kaketoes. In een roadhouse vlak bij de camping hebben wij ons avondeten gegeten. Dick weer smullen van alle mooie vrachtwagens.

Op woensdag 16 febr. Jawel we zijn halverwege de vakantie vertrokken naar Hervey Bay als eerder al aangegeven. Een mooie rit over de A1 Bruce Highway met veel te zien op meerdere plaatsen werd langs de weg kenbaar gemaakt voor het aanwezig zijn van koala's wij hebben er inderdaad 3 gespot. Dit is een heel leuk aandoenlijk gezicht, en dan te weten dat deze beesten maar 2 dingen doen, eten 8 uur en slapen 16 uur (dit zijn nog eens werk en pauze tijden). Wederom zijn we weer vele oversize transporten tegen gekomen, in een konvooi van 3 dubbele trailers een compleet huis. Verder vallen ons steeds meer dingen op als je zo door het land aan het reizen bent. 1 alle werk cq bedrijfs auto's zijn wit, tussen Port Douglas en Innisfail zien we vele groene en gele auto's, nu rond Rockhampton zien wij opvallend veel rode auto's. Verder heeft iedereen die maar enigszins werkt, niet alleen de wegwerkers maar ook de loodgieter, de timmerman, of de mevrouw van de oversteek, een geel of oranje jasje aan, zodat je door de gele jasjes de oranje niet meer ziet. Dus volgens ons een beetje doorgeschoten. Nadat we via de plaatselijke informatie (VVV) info voor campings en boottochten etc gehaald te hebben, zijn we eerst de camper gaan plaatsen.Daarna zijn wij gaan proberen een tour naar 1 van de eilanden te boeken. Allereerst naar Lady Alliot eiland onze reden hiervoor is dat er op dit moment vele grote zee schildpaden zijn, wel moet je eerst met een klein vliegtuig, daarna kan je vanaf het strand snorkelen en deze spotten en aan de andere kant van het eiland kan je roggen en haaien spotten. Helaas wat we ook probeerden alles was voor de komende dagen vol geboekt. Toen een boottocht met snorkelen, dolfijnen spotten en voeren en een parelkwekerij bezoeken, helaas door de overstromingen land inwaarts is er veel vuil mee gekomen en is het water erg troebel. Toen nog een paar andere opties ook allemaal jammer bij navragen blijkt dat er veel niet doorgaat vanwege de over stromingen en het vervuilde water. En om een Frazer tour in een bus over het eiland te gaan maken in een bus voor 195,00 Aus$ hadden we geen zin. Dus zijn wij uiteindelijk lekker uit gaan eten en op een terrasje wat gaan drinken. Na dat we onze mogelijkheden naast elkaar gelegd hadden hebben we besloten dit lager nogmaals te proberen. Op een gegeven moment zagen wij de bath's (vleermuizen) in de schemering al weer naar het centrum komen. Wij hebben jullie nog niet verteld dat wij op elke camping geconfronteerd worden met deze uit de kluiten gewassen vleermuizen. Op alle campings hebben ze vele soorten palmen ook met vele zaden/bessen strengen en daar deze vleermuizen hoofdzakelijk fruit en zaden/bessen eten zijn ze dus veelvuldig op de campings. Ze zullen jou niets doen maar het is iedere keer toch weer even OK Jij bent er en ik ook dus allebei even oppassen. Op de camping gisteren stond er een lage palm met veel bessen naast de camper er waren er meerdere lekker aan het smikkelen. Ook nu zijn er in de palmen naast onze camper weer een aantal lekker bezig. Je moet je voorstellen dat er een zeemeeuw zoals bij ons op het strand (niet die zoals in de stad) en dan in het zwart met een honden kop. En als je langs een boom (slaapplaats overdag) loopt dan maken ze een herrie en meurt het daar van de vleermuizen shit. Als het regent is het veel stiller dan lijkt het net of er grote vruchten in de bomen hangen omdat ze zich dan helemaal in hun vleugels hebben opgevouwen. Maar goed we hebben wederom een hele leuke leerzame dag gehad en genieten met volle teugen, gaan morgen wederom verder om een stukje Australië te ontdekken. De bedoeling is om via Gympie naar Noosa Heads een aanbevolen alternatieve route langs Sunsine Beach (beste surfplaats) en Mapleton National Parc, Landsborough daarna naar de Glass House Mountains en dan richting Brisbane. Waarschijnlijk moeten we ergens voor Brisbane overnachten.

Helaas is het ons al 2 campings niet gelukt om op Wireless Internet te komen. Maar zullen dit verhaal en de volgende in 1 keer uploaden.

17 febr. Onze plannen als gisteren beschreven zijn redelijk gelukt, we zijn tot aan de Glass House Mountains gekomen. Het was een hele mooie rit door veel regenwoud en langs mooie surfstranden. We hebben rond gelopen in het centrum van Gympie waar de tijd voor veel inwoners op de jaren 60 is blijven staan. Er zijn toen namelijk vele hippies in deze stad neergestreken en hebben er hun stad van gemaakt we hebben er meerdere gezien en inderdaad deze zijn in die tijd blijven hangen. Toch zie je dat ook hier de toerisme het van oude glorie gaat winnen. Later zijn we lekker gaan lunchen in Noosa Heads en zijn boven op de berg, op de water reservoirs, de buiten wijken aan het strand gaan bekijken. Dit is echte een pracht uitzicht welk een mooi idee geeft van de water getijden, het droogvallen van delen van de haven en de vaarroute. Daarna onze mooie tocht voortgezet en op het strand van Subsine Beach gewandeld toen door naar Mapleton en het National Parc, Landsborough. We moeten meermalen terug naar de laagste versnelling om boven te komen Jacq. had op een gegeven moment het gevoel moet ik nu wel of niet uitstappen om te duwen. Maar eenmaal boven wat een uitzicht we konden de aangegeven plaatsen op 24/36 en 42 km zien liggen.

Daarna op zoek naar een camping de eerste stond ons niet aan de 2^e was vol?? en bij informeren kregen we te horen dat er nog 3 in de buurt waren (de eerste konden we al) Hier mochten we van meneer niet naar toe. Hij gaf ons een adres van een 4^e welke in ons boekje ook voor kwam echter het kantoor ging om 18:30 dicht dus voort maken. Uiteindelijk waren we op tijd. Naast ons kwamen nog 2 dames (zusjes) uit Kortrijk (België)staan. Hier hebben wij een lekker glas koude witte wijn mee gedronken. De dames zijn 3 maanden onderweg in 3 landen eerst 1 maand New Zeeland Nu 1 maand Australië (van Cairns naar Adelaid) en dan nog 1 maand Zuid Afrika. Deze dames rijden gemiddeld 250 en soms zoals vandaag 750 Km per dag. En genieten net als wij van alles van wat ze zien. Wij hopen dat het ze heel goed vergaat de rest van hun vakantie.Wij zullen ze na de vakantie proberen te mailen om te informeren hoe de rest van hun vakantie is verlopen. Goed wij gaan morgen een rit maken om voorbij Brisbane te komen en zullen onderweg zeker stoppen om de Glass House Mountains (de Mount Coonowrin 377Mtr is de meest dramatische) te gaan bekijken. Helaas niet bij ondergaande zon zoals Captain Cook dat toen gedaan heeft toen hij deze Mountains hun naam gaf. Het spiegelen van de toppen in de zon deed hem denken aan de Glas ovens in zijn Yorkshire.

18 Febr. Wij zijn vandaag vroeg opgestaan 7:30 uur om op tijd te kunnen vertrekken, eerst naar de Glass House Mountains. Hier waren wij al om 9:30 uur het was een adembenemend uitzicht zo naar die bergen. De Coonowrin 377Mtr stond er inderdaad erg zielig bij zo in zijn eentje. Daarna via de tolweg naar en door/over Brisbane. Een Tolweg waarvoor je een Tel. Nr. moet bellen of in moet loggen op de tolinning om te betalen, hier heb je 3 dagen de tijd voor anders een penalty van $75,00. De brug over de Bribane river is er een die in het lijstje mag van zeer apart. Hij is hoog en door zijn manier van bouwen lijkt het wel of hij heen en weer zwiept (zie foto). Daarna gauw naar de Gold Coast. En speciaal het Surfers paradise . Wij hebben eerst de camper op een Camper/trailer parc gezet. Midden tussen de 4 en 5 sterren hotels. (weer eens wat anders). En ja hoor, eerst eens een wandeling over het strand gemaakt en lekker een uur of wat op het hagelwitte zang liggen zonnen. Daarna mocht en lekker glas koude witte wijn op het terras niet ontbreken. We hebben afgesloten met een heerlijke maaltijd op de boulevard en zijn daarna weer lopend (met volle maag is 3 km dan wel ver)weer terug naar de camper. HET WAS EEN TOP DAG. Morgen weer verder nu richting Coffs Harbour.

Wisten jullie dat:

• Australië is 7.600,000 Km² Groter dan Europa Scandinavië en Turkije samen.
• Dat als je rond Australië rijd tegen de klok in de afstand 900 meter korter is
• Australië het laagst aantal inwoners per Km² heeft namelijk 2 en Japan de meeste inwoners per Km² namelijk 327

Vr. Gr.

Jacq. & Dick

Van Kuranda naar Etty bay dan door naar Airlie Beach (de White Sunday Islands)

Om te beginnen willen we iedereen bedanken voor de leuke lieve aardige reacties op onze reismee site. Het is heel leuk om jullie reacties te lezen en om te weten dat de site druk bekeken wordt. Soms zijn wij aan het uploaden en zien bijvoorbeeld als we bij foto 7 zijn de eerste foto's al 12 keer bekeken zijn.

11 februari wij zijn vroeg vertrokken vanaf de camping in Kuranda via Atherton Tableland langs diverse mooie watervallen en een geweldig grote boom (kon zo gebruikt zijn voor de film AVATAR) naar Innisfail. Een prachtige rit met diverse stops bij bijzondere plaatsen en ondanks de aanhoudende regen een heel bijzondere dag. Na al dit moois eindigde de dag met een domper,. De kustplaats Innisfail was harder getroffen was door de Cycloon dan wij gedacht hadden we zijn op een Camping met de naam Etty Bay terecht gekomen. We hadden geen zin meer om verder te gaan. Diverse caravans lagen nog op hun kant en voor de rest was het een grote bende. Ook was er geen stroom daar er nog geen mogelijkheden voor waren. De camping manager verontschuldigde zich keer op keer omdat er geen stroom was en er nog niet was opgeruimd. Uiteraard hadden wij er geen moeite mee wij wilden alleen maar douchen (er was wel warm water op gas) en daarna naar bed. Dick sliep snel maar Jacq heeft heel de nacht liggen woelen vanwege alle indrukken van die dag (en de warmte namelijk geen stroom ook geen airco).

op zaterdag 12 februari zijn wij heel vroeg opgestaan we wilden heel graag snel door het cycloon gebied naar beneden reizen. We hebben 550 km gereden waarvan ongeveer 300 km door oorlog/cycloon gebied, zo kan je het wel noemen. Geen Electra, alles hing her der op de grond, kale of geen bomen en omgeklapte bananenplantages. Het positieve was alle hulp die er op zaterdag was komen opdagen. Overal zag je mensen aan het werk, en heel veel militairen en hoogwerkers. Op de radio waren er allemaal oproepen voor vrijwilligers om te komen werken en tevens mensen die weer aanboden om te koken voor deze vrijwilligers. Kortom een heel sociaal gebeuren. 's Avonds hebben wij onszelf verwend met een heel luxe camping in Airlie Beach. Met stroom groot zwembad en zelfs een openlucht bioscoop. Dit is vakantie zoals bedoeld. Uiteraard zijn we eerst eens lekker gaan zwemmen . En WEER vroeg naar bed want morgen gaat de wekker om 06:30 uur wij gaan namelijk met een catamaran naar de WhiteSunday Islands en wel speciaal naar Daydream island.

Het is zondag morgen 13 februari 6:30 uur jawel de wekker is het niet vergeten. Gauw aankleden een snelle hap want de bus voor de pick up staat zo voor de camping. Alles gaat goed we zitten op het boven/buitendak van de motor catamaran en varen in 25 minuten naar Daydream Island en jawel net als uit de TV serie Fantasie eiland, alleen ontbrak het ontvangst comité in witte kostuums. Na eerst een korte verkenning van het hotel de zwembaden en de stranden zijn wij eerst wandeling door het woud gaan maken, let wel er werd weer gewaarschuwd voor slangen kangaroes kaketoes etc. maar niet voor spinnen. Hadden ze dat maar wel gedaan zei Jacq. Bijna de gehele tocht liep Dick voorop en Jacq daarachter. Echter op een gegeven moment liep Jacq voorop en zei gatver, een spinnenweb, was ze zo met haar gezicht door een web gelopen. De spin was niet zo gelukkig hij was niet zo groot (lijf 5 cm en van poot tot poot 20 cm)maar jullie begrijpen, Jacqueline was op dat moment niet zo blij met deze tocht. Gelukkig waren we op de terug weg en zijn ons zelf eens lekker gaan verwennen met al die zwembaden en strandstoelen. Na een hele fijne en luie dag op de boot terug. Eigenlijk weinig om over te schrijven vandaag we zullen zien wat morgen brengt. Het was vandaag weer warm rond de 29 graden. Met aan het einde van de dag een moeson.

Lees ze.

Jacqueline & Dick

3 fantastische dagen, eerst Krokodillen toen diepzee en daarna het regenwoud.

Dinsdag 8 febr. Hartley's Crocodile Farm. Dit was het bezoeken waard. Midden in het tropisch regenwoud aan de Captain Cook Hihgway (where the tropical forest meets the ocean). Een heel leuk ongedwongen park waar je niet bang hoeft te zijn dat je geen krokodillen ziet. Ze hebben er de grote zoutwater krokodillen en de kleinere maar net zo gevaarlijke zoetwater krokodillen. We zijn bij het voederen van deze krokodillen geweest en een boottocht gemaakt. Tijdens de boottocht streek er nog een hele grote White Eagle neer (Max zie foto) In dit park houden ze ook Koala's, Kangaroes en Walibi s' Jacqueline vond het een hele ervaring om de kangaroe s' te mogen voeren en aaien. Koala's zijn eigenlijk maar heel luie dieren die alleen maar eten of slapen. De slangen vonden we minder wel waren we heel blij met de EHBO les voor als je toch door een slang gebeten mocht worden. Wat doe je wel en wat ABSOLUUT niet (laat ik je zeggen dat 90% van de mensen het fout gedaan zou hebben zonder deze info). Tijdens de wandeling kwamen we meermalen spinnen webben tegen en laat ons jullie zeggen dit zijn geen spinnetjes om thuis tegen te komen. De mieren waren er absoluut niet bang voor en sleepten de spin gewoon mee naar hun nest. (moeten we nu banger zijn voor de spinnen of voor de mieren). Na een prachtige rit over de Captain Cook Highway zijn wij aangekomen in Port Douglas en hebben een mooie Camper Van Parc gevonden. We blijven hier 2 nachten en hebben geboekt op de Quicksilver Boat naar the Great Barrier Reef (Agincourt Reef) voor diegene die dit graag na willen kijken zie http://www.quicksilver-cruises.com/

Woensdag 9 februari Wij zijn lopend naar de opstapplaats van de Quicksilver boot gegaan. Eigenlijk om de hoek van de straat begon het avontuur al. We zagen een hele grote vleermuis vliegen (overdag) blijkt hij niet de enige te zijn. Er was een bos aan de overzijde van de straat en in vele bomen hingen honderden vleermuizen. En niet van die kleintjes. Goed na dit schouwspel te hebben gefilmd zijn we door gelopen naar de haven om aan board te gaan. Na een hevig schuddende tocht het was namelijk aardig ruw op zee en er waren er aardig wat mede passagiers die zeeziek werden, zijn we op het Agincourt Reef aangekomen. Hier hebben wij ons anti stingersuit aangetrokken en de duikbrillen snorkel en zwemvliezen opgehaald. Wij zij samen het rif opgegaan. Wij kunnen jullie oprecht vertellen dat de wereld op het rif er heel spectaculair uit ziet. Heel veel verschillende vissen. Grote, hele grote, kleine en ook vele soorten koraal en anemonen. Wij hadden een onderwater camera (digitaal) gehuurd en maar liefs 210 foto's geschoten. Keek je links was je bang dat je hetgeen rechts te zien was zou missen. Het was een duur dagje maar wij hadden het niet willen missen en willen iedereen die ooit de kans krijgt hier heen te gaan ook van harte aan raden dit ook absoluut te gaan doen. Of het nu met een grote/kleine maatschappij is of op een zeilboot het is volgens ons allemaal de moeite waard. Na een nog ruigere tocht met deze grote aluminium catamaran terug zijn wij toch maar op de shutle bus gestapt die iedereen naar zijn hotel of camping bracht. Er was nogal wat hilariteit toen de chauffeur in de bus vertelde dat wij de mensen waren die vanmorgen ervoor kozen om te gaan lopen. Waar hebben we het over, 15 minuten lopen, maar wij hebben wel al die honderden vleermuizen gezien. Morgen opbreken en naar Kuranda. Het is mogelijk heen met de Skyrail rainforest Cableway (kabelbaan over het regenwoud en de Barron watervallen) en terug met de historische Scenic Railway te gaan maar wij overwegen dit gewoon met de camper te doen Wat een prachtige dag, lekker gegeten en nu aan een wijntje en zoals gewoonlijk hier, vroeg naar bed.

Donderdag 10 februari Na een snel ontbijt zijn wij met de camper naar Karunda National parc vertrokken. We hadden vandaag heel veel regen dus vandaar dat we met de camper zijn gegaan volgens ons zou het uitzicht vanuit de trein en de kabelbaan heel beperkt geweest zijn. We konden na een prachtige rit met de camper door het immense regenwoud naar boven en hebben zelfs tot vlak bij de Barron falls kunnen komen uiteraard hebben we deze vanuit alle mogelijke hoeken en plaatsten gefilmd en gefotografeerd. (we zijn net Japannertjes) Na een mooie wandeling lekker in het plaatsje Karunda gegeten. Nog even in Kuranda Koala gardens geweest. Hier zijn Koala's en Kangaroes welke je mag voederen. Eigenlijk gewoon zonde van je geld als je ze ook in het wild kan zien. Uiteindelijk zijn we op Kuranda Rainforst accomodation park aangekomen een camper/trailer park midden in het regenwoud. Nu het donker is, is het best wel griezelig. Zwart donker en vele dier geluiden. We zijn de enige met een camper de rest een paar vaste Trailer gasten. Dit was trouwens op de vorige campings ook het geval steeds alleen of maximaal 3 campers. Volgens de mensen van de diverse recepties doordat de Cycloon nogal heeft huisgehouden blijven de mensen weg. Ook de weg bij Tully/Mission Beach is nog steeds niet open. Toeristen van beneden kunnen daarom slecht naar boven komen. Verder nog wat gevolgen van de cycloon: de benzine prijs is van 0,80 naar 1,57(plaatselijk) gestegen. De bananen prijzen zijn verdubbeld om de bananen boeren te ondersteunen hun plantages weer op te bouwen. Veel producten zijn slecht te verkrijgen, maar zal binnen afzienbare tijd weer normaal zijn. Morgen gaan we proberen via een mooie rit (Yungaburra) naar beneden te gaan. Uiteindelijk hopen we bij Innisfail in de buurt te komen en daar bij de lokale politie te informeren naar onze mogelijk heden om voorbij Tully/Mission Beach te komen. Tot onze volgende Reismee ontmoeting.

Jacq & Dick (we hebben er nog steeds heel veel zin in)