3 maart. Jammer maar het is zover, het was de laatste nacht in onze camper. Deze moeten wij vandaag weer inleveren. Goed koffers inpakken camper leeg en de laatste 21 km links rijden wat een hele gewoonte is geworden. Het inleveren ging heel soepel. Men heeft een taxi voor ons gebeld en na 3 kwartier wachten en meerdere telefoontjes zijn wij zelf maar langs de weg gaan staan om een taxi aan te houden. Helaas deze reden allemaal leeg voorbij. Uiteindelijk stopte er dan toch 1 en de taxi chauffeur verontschuldigde zich maar het was change over time tussen 2 shifts. Goed bij het hotel aangekomen de koffers geparkeerd en naar de trein. Toch nog 1 keer naar de stad lekker laveren en als afscheid nog lekker uit eten aan de Darling Harbour. We zijn weer met de trein gegaan en op ons inmiddels geliefde Town Hall station uitgestapt, daarna met de monorail mee naar Dairling Harbour. Na de oorlog schepen te hebben bekeken en een replica van een VOC schip, lekker een Cocktail op een terras. Het weer was prachtig onbewolkt 33 graden. Na lekker slenteren, een restaurant uitgekozen. Jacqueline nam Tasmanian zalm en ik een Rip eye, lekker een fles wijn erbij en genieten, mensen kijken is ook leuk. De avond lucht had nog wat extra voor ons in petto deze werd met streep wolken van blauw wit naar goud wit over naar koper en toen chocolade met goud (bijna net zo mooi als vuurwerk. Met weemoed hebben we afscheid genomen en zijn met de trein naar Internationaal Inn Hotel (vliegveld gegaan) om de volgende dag terug naar huis te vliegen.

4 Maart. OK het is zover na een nacht goed geslapen te hebben en een goed ontbijt achter de kiezen, de koffers definitief voor de terugreis gepakt (op het gewicht per koffer gelet.) Nog een uurtje voor de Shuttle ons komt oppikken (hadden we wat tijd om het verhaal van 3 maart te schrijven.) Op het vliegveld geshopt en nog 1 keer een Australische lunch. Om 15:30 boarden. Wij vliegen met op dit moment het grootste passagiers vliegtuig dat er bestaat een A380-800 van Singapore Airlines (2 verdiepingen). Tijdens de vlucht ontbreekt het je nergens aan de stewards/stewardessen zijn zeer aardig en behulpzaam. Wij proberen dit deel van de vlucht en de 2 uur op de luchthaven van Singapore wakker te blijven. Misschien ook de eerste uren van de vlucht naar Amsterdam, zodat we de laatste 8 uur slapen en misschien al een beetje van de Jetlag kunnen opvangen door gelijk met de tijd ritme in Nederland mee te lopen. Wat ons opviel aan de A380-800 is de oppervlakte van de vleugels. En omdat we direct achter de vleugels zaten konden we deze goed zien. Bij het opstijgen wordt de vleugel nog een heel stuk over de gehele lengte uitgeschoven waardoor het een onvoorstelbare grote vleugel wordt. Daar wij nogal veel turbulentie hadden kon je goed het doorbuigen van de vleugels zien. Op het vliegveld van Singapore was het een gezellige boel, diverse landen waren met een promotie campagne bezig. Wij hebben een tijd bij Brazilië staan kijken, veel trommels en dansers. Iedereen was in Carnaval stemming. De vlucht met de 777-200 van Singapore naar Amsterdam ging wederom met veel turbulentie gepaard. Wat heeft een 777 kleine vleugels vergeleken met een A380. Zo'n laatste terugvlucht is eigenlijk een heel ongezellige vlucht daar iedereen gaat slapen licht uit stil en de lucht wordt steeds muffer. (de stewardessen blijven aardig.) We landen om 6:35 uur. De koffers draaiden al op de bagageband en na deze te hebben laten besnuffelen door douane honden, konden wij naar buiten. En daar stonden de jongens ons op te wachten, met een echte Hollandse koe (ballon). Lekker met ze bij Starbuck koffie gaan drinken want ze wilden toch al de eerste verhalen horen.

Het is voorbij maar we zitten vol verhalen hebben heel veel foto's en video en heel goede fijne herinneringen aan een fantastisch land.

Wij willen al onze volgers op onze reismee blog bedanken voor hun geduld en reacties.

Jacqueline & Dick van Weenen (over en sluiten)